เยอะ

 

01
ทำงานเหมือนไม่ได้ทำ
ทำงานเหมือนเป็นงานอดิเรก
เราทำได้นะและสนุกกับมันด้วย

แต่พอถึงวันที่หยุดงาน
วันที่ป่วยแล้วต้องนอนทั้งวัน
ที่ต้องการจะพักผ่อน
เวลาที่หลับตาลง
สิ่งที่อยู่ในหัวตลอดเวลานั้นก็คือเรื่องงาน
ที่วนไปวนมาแบบขยายกว้างและแทรกซึมลงลึก
แบบสลัดไม่ออก
ตื่นขึ้นมานอนลงไปใหม่ก็ยังเป็นเรื่องเดิม
คือแทบไม่ได้คิดถึงมันแต่ฝันถึงมันเอง
โดยอัตโนมัติ

ชักรู้สึกสงสัยว่า
ตกลงนี่เราชอบโดยส่วนลึกของจิตใจ
หรือเราบังคับให้เราชอบ
จนส่วนลึกของจิตใจมันเก็บกด
จนในเวลาที่อ่อนแอ
มันจะระเบิดแรงกดดันนั้นออกมากันแน่

ฝันถึงงานคงเป็นเรื่องดี
แต่ถ้าเวลาที่อยากจะนอน อยากพักผ่อน
จะมามัวทำงานไปด้วยก็คงจะไม่ไหว

02
งานศพ
ตลอดงานพยายามคิดว่า
อีกไม่นานก็คงถึงคราวของเรา
ของคนใกล้ชิดของเรา

เตรียมใจไว้เถอะนะ

และถ้าไม่อยากเสียดาย
ก็จงใช้วันนี้ซะให้คุ้ม
อย่างมัวมาพะวงหยุมหยิมเลย

พอคิดแบบนี้ก็ว่าจะทำงานแบบลุยแหลก
แต่แล้วก็กลับไปคิดข้อแรกใหม่อีกที

03
Mary is Happy,
Mary is Happy.

คุณเต๋อทำหนังดีอีกแล้ว
จะขอจดบันทึกก้อนความคิดหลายๆอันไว้ซักหน่อย
(ระวังสปอยล์)

#
ดูแล้วนึกถึงหนังเรื่อง All About Lily Chou-Chou
เพราะดำเนินเรื่องด้วยการพิมพ์ประโยคสั้นๆ
ที่วางกลางหน้าจอไปเรื่อยๆ
พร้อมเสียงกดคีย์บอร์ดคอมพิวเตอร์แบบไพเราะ(ดัง)
แถมหนังก็เกี่ยวกับชีวิตวัยเรียน
มีเพลงประกอบที่เพราะ
มีทุ่งหญ้าที่ลมพัดเอื่อย
และมีการตะโกนกู่ร้องสุดเสียงที่กลางทุ่งนั้น
ถึงแม้บรรยากาศหนังจะคนละแบบกันเลยก็เถอะ

$
ดูแล้วนึกถึงหนังเรื่อง In Time ด้วย
เพราะว่าฉากในหนังจะถูกคุมโทนให้ใกล้กันมากๆ
(แต่ฉากหนังสองเรื่องนี้ไม่เหมือนกันนะ, แค่วิธีการคุม)

คอนกรีตเก่า, รางรถไฟ, อุปกรณ์เทคโนโลยีล้าสมัย

&
ดูจบแล้วเหมือนจะทำให้พูดไม่รู้เรื่องไปพักนึง

@
ช่วงแรกหนังดำเนินไปภายใต้กฎที่ว่า
ตัวละครจะถูกกำหนดพฤติกรรมหรือคำพูด
ผ่านทวีต (ให้ effect ที่ impact มากช่วงแรก)
แต่ก็ไม่ได้แค่ทำตามเพราะตัวละครก็
ตั้งคำถามกับทวีตเหล่าน้ันเหมือนกัน
และตอนกลางถึงท้ายก็ทำให้ตัวละคร
สับสนกับชีวิตอย่างหนัก
หนังอาจจะเริ่มจากการตั้งคำถามว่า
ถ้าชีวิตคนเป็นไปตามสิ่งที่คุณแมรี่มาโลนี่ทวีตทั้งหมด
จะเป็นยังไงน้อ

ได้ message เล่นๆมาว่า
ทวีต หรือสเตตัสที่เห็นทุกวันๆนั้น
อาจเหมือนแค่เราอ่านผ่านๆไป
แต่มันได้แทรกซึมลงไปในความคิดของเราแล้ว
แล้วก็อาจจะกำหนดพฤติกรรมบางอย่างของเราไปแล้ว
โดยที่เราไม่รู้ตัว

แต่คุณแมรี่ในหนังโดนแบบคอมโบต่อเนื่อง
เลยค่อนข้างจะเหนื่อย

%

ในหนังมีฉากที่ชอบหลายอัน

หนึ่งในนั้นคือฉากที่เอาทวีตมาแปะเรียงกันบนผนัง

(ทำให้นึกถึงฉากในหนังเรื่อง Beautiful Mind)

+
เหมือน All About Lily Chou-Chou อีกอย่างคือ
ดูจบแล้วเหงาชะมัด